Wanneer de herfst zijn intrede maakt, daalt ook het insectenbestand zienderogen. Voor de insectenetende vogels hoeft dit geen probleem te zijn. Want vele soorten schakelen probleemloos over op bessen, die in deze periode, met hun felle kleuren, sterk in het oog springen. Denk maar aan de oranjerode kralenketting van de lijsterbes, de vurige bottels van de wilde roos, de geeloranje vruchtjes van de duindoorn en het rare hoedje van de kardinaalsmuts.
Gemengde belangen
Bessen en vogels hebben stilzwijgend een ruilhandel opgezet. De vogel plukt de bes van de struik, slikt ze door en poept later de pitten terug uit. Omdat die onverteerd door de darm reizen, komen de pitjes met de ontlasting naar buiten. Voor een nieuwe struik is er geen betere start dan een kleine voorvertering door het maagzuur en als toemaatje een vingerhoedje vogelmest om goed te kunnen kiemen. Bovendien komt een pit dan terecht op plekken waar ze op eigen kracht nooit kan komen. Uit de schaduw van de 'ouderplant' dus.
Wanneer in de herfst het insectenbestand daalt, schakelen insectenetende vogels voor hun voedselvoorziening over op bessen.
Slokje op…?
Mochten rijpe bessen niet gisten, dan zouden mensen geen wijn kunnen drinken. Niet alleen druiven ondergaan op die manier een gedaanteverwisseling, ook vlier- en lijsterbessen, duindoorn en vele andere soorten vruchtjes hebben die eigenschap. Bessen zijn pas geschikt als vogelvoedsel nadat ze zijn gegist. Door die alcohol zijn de vruchtjes ware caloriebommen in het koudere jaargetijde. Zo kan een bes in een vogelmaagje tot 5% alcohol bevatten, maar vreemd genoeg hebben tuinvogels geen last van de vrijgekomen promilles. Aan de universiteit van Frankfurt ontdekten twee professoren dat vogels alcohol in een topsnelheid kunnen afbreken. Zo heeft een koperwiek slechts enkele minuten nodig om 1,5 promille te verwerken – iets waar een mensenlichaam vele uren over doet.
Pas op, giftig!
Vogels hebben niet enkel een zeer hoge tolerantie tegen alcohol. Ze kunnen ook giftige bessen verteren. Denk maar aan de taxus, waarvan enkele vruchtjes al een paard zouden kunnen vellen. Alleen de minitomaatjes van de aronskelk, die lust niemand. Niet dat ze zo giftig zijn, maar ze smaken vies. En daarom vliegen vogels er in een boogje omheen.
Deel dit artikel
Tags in dit artikel
VoedingGerelateerde artikelen
{{TagLabels}}
{{Title}}
{{Description}}
{{card-0}}
{{card-1}}
{{card-2}}
{{card-3}}
{{card-4}}
{{TagLabels}}
{{Title}}
{{Description}}
community
Word lid van onze community!
- Leuke beloningen
- Unieke ideeën, tips en tricks
- Gratis samples en kortingsbonnen
- Nieuwe producten testen